علائم پارگی پرده گوش

علائم و نشانه های پارگی پرده گوش به شرح زیر هستند:

·         درد گوش که البته ممکن است کوتاه مدت باشد و به سرعت برطرف گردد

·         خروج ترشحات غیر طبیعی از گوش که ممکن است خلط مانند یا خون آلود باشد

·         از دست دادن قدرت شنوایی

·         وزوز گوش

·         سرگیجه (احساس چرخش سر یا محیط)

·         تهوع و استفراغ که به طور معمول با سرگیجه همراه است

توصیه میکنیم برای کسب اطلاعات کامل تر و بیشتر درباره مقاله پارگی پرده گوش و جواب پرسش های بالااینجا کلیک کنید.

چه موقع باید به پزشک مراجعه کرد؟

در صورتی که فردی دچار نشانه ها و علائم پارگی پرده گوش است، در اسرع وقت با پزشک معالج مشورت نمایید. در گوش میانی و گوش داخلی اجزای بسیار ظریفی وجود دارند. بیماری ها و ضربه ها می توانند به این اجزا آسیب بزنند. تشخیص علل پارگی پرده گوش برای پزشک معالج اهمیت فراوانی دارد.

دکتر علی کوهی دانش آموخته رشته فوق تخصصی جراحی گوش و حلق و بینی از دانشگاه استنفورد آمریکا آماده پذیرش و درمان بیماران مبتلا به پارگی پرده گوش هستند. خواهشمند است برای دریافت اطلاعات بیشتر با کلینیک ایشان واقع در تهران تماس حاصل نمایید.

علل پارگی پرده گوش

برخی از مهم ترین عوامل پارگی پرده گوش در زیر مورد اشاره قرار گرفته اند:

·   عفونت گوش میانی یا اوتیت مدیا می تواند به تجمع مایع در پشت پرده گوش و در گوش میانی منجر شود. فشار این مایع می تواند باعث پارگی پرده گوش گردد.

·    باروترومای گوش یکی دیگر از علل پارگی پرده گوش است. اگر فشار محیط بیرون با فشار گوش میانی برابر و متعادل نباشد، پرده گوش تحت فشار قرار می گیرد. اگر این تفاوت فشار زیاد باشد، احتمال پاره شدن پرده گوش وجود دارد. باروترومای گوش بیشتر به دلیل تغییرات فشار هوا هنگام سفرهای هوایی رخ می دهد. غواصی و باز شدن کیسه هوای خودرو (اِیربگ) هم از علل دیگر باروتروما محسوب می شوند.

·    صداهای بلند یا انفجار ها هم از علل پارگی پرده گوش هستند. صدای شلیک یا انفجار در موارد نادر می تواند پرده گوش افرادی را پاره نماید که در نزدیک محل حادثه حضور دارند.

·     فرو بردن اجسام در گوش هم ممکن است خطر آفرین شود. اگر اجسام ظریف و نوک تیز در گوش فرو برده شوند، شاید پرده گوش را پاره نمایند. گوش پاک کن و سنجاق سر از شایع ترین اجسامی هستند که به پارگی پرده گوش منجر شده اند.

·    ضربه شدید به سر گاهی ممکن است باعث شکستگی استخوان قاعده جمجمه و جا به جایی اجزای گوش میانی و گوش داخلی شوند. در چنین مواردی، احتمال آسیب به اجزای گوش از جمله پارگی پرده گوش بسیار بالاست.

تشخیص پارگی پرده گوش

به طور معمول، پزشک متخصص گوش و حلق و بینی با مشاهده داخل مجرای گوش با وسیله ای به نام اُتوسکوپ می تواند تشخیص پارگی پرده گوش را مسجل نماید. تعیین علت پارگی پرده گوش و میزان لطمه وارده به قدرت شنوایی هم اهمیت فراوانی دارد. پزشک معالج ممکن است به همین دلایل، برخی آزمایش ها و تست های دیگر را هم درخواست نماید. برخی از این تست ها به شرح زیر هستند:

·         تهیه نمونه از ترشحات گوش و فرستادن آن به آزمایشگاه تشخیص طبی برای کشت باکتری و درخواست آزمایش های خون جهت بررسی احتمال عفونت

·         ارزیابی با دیاپازون یک تست ساده است که برای مشخص شدن افت شنوایی کاربرد دارد. دیاپازون یک قطعه فلزی دو شاخه است که وقتی به آن ضربه ای زده شود، از خود صدا تولید می نماید. ارزیابی با دیاپازون این امکان را به پزشک می دهد که نوع افت شنوایی را تشخیص دهد. با این تست، او تشخیص می دهد که آیا مشکلات انتقال صوت مانند پارگی پرده گوش علت افت شنوایی است یا آسیب وارد شده به سلول ها یا اعصاب گوش داخلی باعث کاهش قدرت شنوایی شده اند یا ترکیب از هر دو.

·         تَمپانومتری نام یک تست است که تغییرات پرده گوش را هنگام تغییرات اندک فشار هوا اندازه گیری می کند. الگوهای خاص پاسخ که توسط دستگاه تست تمپانومتری ثبت می شود، پارگی پرده صماخ گوش را نشان می دهد.

·         تست های شنوایی سنجی شامل چندین تست گوناگون است. این تست ها امکان سنجش دقیق میزان شنوایی هر گوش برای صداهای دارای شدت و فرکانس های مختلف را مهیا می سازند.

درمان پارگی پرده گوش

بیشتر سوراخ ها یا پارگی های پرده گوش بدون هر گونه درمانی ظرف چند هفته بهبود می یابند. با وجود این، در صورت مشاهده علائم عفونت، پزشک معالج ممکن است قطره گوش حاوی آنتی بیوتیک تجویز نماید.

اگر سوراخ یا پارگی موجود در پرده گوش، خود به خود خوب نشود، گزینه های درمانی متنوعی برای بستن سوراخ یا ترمیم پارگی پرده گوش در دسترس هستند. مهم ترین گزینه های درمان پارگی پرده گوش را در زیر مطالعه بفرمایید:

·         وصله پرده گوش یک وصله از جنس کاغذی ویژه یا جنس های دیگر است. اگر پارگی پرده گوش خود به خود ترمیم نشد، پزشک متخصص گوش و حلق و بینی می تواند با وصله (patch) پرده گوش، نسبت به ترمیم آن اقدام نماید. به طور معمول، این کار در مطب پزشک انجام می شود. برای وصله پرده گوش، ابتدا یک ماده شیمیایی به لبه های محل پارگی مالیده می شود. این ماده ترمیم و اتصال در محل پارگی پرده گوش را تسریع می نماید. سپس وصله پزشکی روی محل قرار می گیرد. ممکن است برای بسته شدن سوراخ موجود در پرده گوش لازم شود این کار دوباره تکرار شود.

·         اگر وصله پرده گوش با نتایج موفقیت آمیز همراه نباشد یا پزشک بنا به دلایل دیگر از ابتدا بیمار را کاندید مناسبی برای جراحی ترمیم پرده گوش تشخیص دهد، جراحی لازم خواهد شد. تَمپانوپلاستی شایع ترین عمل جراحی ترمیم پرده گوش به شمار می رود. در این عمل جراحی، پزشک جراح مقداری بافت از جای دیگری از بدن بر می دارد و با آن پارگی پرده گوش را ترمیم می کند. این عمل جراحی به طور معمول، به صورت سرپایی و بدون نیاز به بستری طولانی در بیمارستان یا مرکز جراحی محدود قابل انجام است؛ مگر این که به لحاظ رعایت ملاحظات بیهوشی، بستری بیمار برای مدتی طولانی صلاح دیده شود.

عوارض پارگی پرده گوش

برای این که با عوارض پارگی پرده گوش آشنا شویم باید نقش آن را به خوبی بدانیم. پرده گوش دو وظیفه اولیه اما مهم دارد:

·         شنیدن یکی از وظایف مهمی است که پرده گوش در آن نقش مهمی ایفا می کند. وقتی امواج صوتی به پرده گوش برخورد می کنند، این پرده دچار ارتعاش و لرزش می شود. لرزش پرده گوش با به حرکت در آوردن استخوان های بسیار ظریف گوش داخلی در نهایت، باعث تحرک پرده های ورودی گوش داخلی می گردد. گوش داخلی این حرکات را به صورت سیگنال عصبی در می آورد و برای مغز می فرستد.

·         حفاظت از اجزای حساس گوش میانی در برابر آب، باکتری ها و سایر مواد خارجی بر عهده پرده گوش است.

به خاطر همین وظایف بالاست که اگر پرده گوش سوراخ یا پاره شود و ظرف سه تا شش ماه به طور خود به خود بهبود نیابد، مشکلات و عوارض پارگی پرده گوش ممکن است نمایان شوند. مهم ترین عوارض پارگی پرده گوش به قرار زیر هستند:

·         ناشنوایی که به طور معمول موقت است و با ترمیم سوراخ یا پارگی پرده گوش بهبود می یابد. میزان افت شنوایی به اندازه و محل پارگی پدید آمده در پرده گوش بستگی دارد.

·         عفونت گوش میانی یا اوتیت مدیا ممکن است پس از پارگی پرده گوش بیشتر اتفاق بیفتد. همان طور که گفته شد، پرده گوش مانند سدی در برابر ورود باکتری ها عمل می کند. پارگی پرده گوش، ورود باکتری ها و سایر میکروب ها را به گوش میانی تسهیل می نماید. در صورت عدم ترمیم پارگی پرده گوش، ممکن است عفونت گوش میانی به صورت مکرر بیمار را گرفتار سازد یا حتی به صورت عفونت مزمن در بیاید.